“Ik weet wat ik moet doen en toch doe ik het niet!”. Het is een zinnetje dat ik ontzettend vaak hoor in mijn praktijk. En eentje dat ik, ik beken, zelf ook heel hard herken. Ook al voelen we met elke vezel in ons lijf dat er iets moet veranderen, we slagen er vaak niet in om dat ook effectief te doen. Want iets nieuws gaan proberen is akelig. We kunnen niet (goed) voorspellen hoe dat gaat zijn, of we het gaan kunnen en of het wel gaat werken. En dus blijven we doen wat we altijd al hebben gedaan. We klampen ons vast aan wat vertrouwd is. Zelfs als dat eigenlijk slecht voor ons is!
Ik ben toch geen domme ezel?
Misschien herken je dit wel:
- Je weet dat te weinig nee zeggen voor hopen extra werk zorgt waardoor je to-dolijst nooit verdwijnt. En toch rolt er een “ja” over je lippen voor je het goed en wel beseft.
- Je weet dat je perfectionisme je ontzettend veel stress bezorgt. En toch kijk je die mail, dat document, dat product,… voor een tweede, derde misschien zelfs vierde keer na en schaaf je hier en daar nog iets bij “want het is nog niet perfect”.
- Je weet dat je niet ieders vriend en lieveling kan zijn. En toch betrap je jezelf op het zoveelste pleasegedrag om toch maar graag gezien te worden.
- …
Als je daar van op een afstandje naar kijkt, is ons gedrag eigenlijk absurd en met momenten zelfs komisch. Het is alsof je weet dat je een elektrische schok gaat krijgen als je iets uit een bepaalde lade neemt en toch telkens die bewuste schuif opentrekken.
Zie jij plots ook overal ezels en stenen rondom je? 😉
Veranderen kan!
Gelukkig is er ook goed nieuws: verandering is wel degelijk mogelijk! Want net zoals ezels eigenlijk helemaal geen domme of koppige dieren zijn (ze zijn gewoon voorzichtig en vooruitziend!), zijn wij mensen enorm beducht voor gevaar. Het is dus zaak om een goede risico-inschatting te maken en niet blindelings te reageren op de alarmbellen die bij ons constant afgaan.
Hoe je dat kan doen? Eerst en vooral door op te merken! Vaststellen wanneer je, voor de zoveelste keer, gedrag stelt dat je eigenlijk niet vooruit helpt. Heb je zoiets gevonden? Dan kan je gaan onderzoeken hoe het ook anders kan. Eenmaal je daar ideeën rond hebt, kan je dingen uitproberen. En niet door meteen voor een radicale switch te gaan, want dat is voor onze interne gevarendetector veeeeeel te bedreigend! Maar wel door een klein stapje te zetten in een andere richting. Trial-and-error dus en net zoals de ezel uit het gezegde je geen twee keer stoten aan dezelfde steen.
Oefening baart kunst
Uiteraard gaat veranderen niet zonder slag of stoot en zal niet elk stapje dat je zet succesvol zijn. Maar gun jezelf de tijd om te experimenteren en te leren. Als je iets maar vaak genoeg blijft herhalen, wordt het op den duur een automatisme. (Ah ja, denk maar aan dat ongewenste gedrag dat zo hardnekkig in je systeem zit!) Blijven oefenen dus en dan komt er een moment waarop je met een grote boog om die bekende steen heenloopt! 😉
