Nu de coronamaatregelen één voor één verdwijnen, is mijn fomo (fear of missing out) weer helemaal terug. Want na anderhalf jaar waarin er amper iets te missen viel, willen heel wat mensen in mijn omgeving vandaag een inhaalbeweging maken. De uitnodigingen en mogelijkheden vormen dan ook een exponentiële curve en dat heeft desastreuze gevolgen voor mijn fomo. De postcorona versie lijkt wel fomo in het kwadraat!
Ik vraag me daarom af of ik de enige ben die soms stiekem terug verlangt naar de rust die de coronacrisis – naast alle moeilijkheden en uitdagingen – met zich meebracht. Vermits er niets mocht, kon je simpelweg niets missen en kreeg keuzestress geen kans. Wat een verademing was me dat!
Als ‘mogen’ ‘moeten’ wordt
Maar die rust is duidelijk weer helemaal voorbij en voor mij – en waarschijnlijke vele anderen – vormt het een hele uitdaging om niet in de val te trappen dat ‘mogen’ ‘moeten’ wordt. Want het is niet omdat horeca, bioscopen en theaters weer open zijn, omdat thuis mensen ontvangen weer mag en omdat reizen weer mogelijk is, dat we al onze vrije tijd daarmee moeten vullen.
De rol van sociale media
En sociale media zijn nu niet bepaald helpend daarin. We worden massaal overspoeld met posts van alle leuke dingen die iedereen momenteel doet en dat is precies waarmee we onze fomo voeden. Een vriendin vroeg me midden juni bloedserieus of ze een saai mens is omdat ze toen nog geen terrasje had gedaan. Dat is toch te gek voor woorden?
Want just for the record, saai is ze allesbehalve, maar ze voelde blijkbaar wel een hele grote druk om mee te doen met de massa. En voor je het weet, belanden we zo allemaal weer in de ratrace waarvan we zo hard hebben geroepen dat we daar nooit meer in willen stappen.
Zoek een buddy
Is er dan niks dat we kunnen doen om ons tegen die postcorona fomo te wapenen? Jawel! Zoek je een ‘buddy’: iemand die niet zomaar op alle uitnodigingen wil ingaan, iemand die bewust wil kiezen en doseren.
Door dat te doen, maak je slim gebruik van het feit dat wij mensen sociale wezens zijn. Als we de indruk hebben dat we er niet bij horen omdat we niet doen wat iedereen doet, gaan we ons aanpassen en conformeren. Maar uit onderzoek blijkt dat we minder geneigd zijn om daarin mee te gaan als we een gelijkgezinde naast ons hebben. Die buddy zorgt er dus voor dat je niet meer alleen bent in je keuzes en zo kan je fomo voorkomen en/of er beter mee omgaan als het toch om het hoekje loert.
Voor je dus je agenda weer bovenhaalt om de komende dagen iets te plannen, misschien eerst door je contactenlijst scrollen op zoek naar je ideale buddy! 😉
