Ik heb geen stress vandaag. En dat ondanks het feit dat het al een tijdje geleden is dat je nog een nieuwsbrief van me gekregen hebt. Anderhalf of een jaar geleden zou me dat helemaal van streek hebben gebracht. Of zelfs zes maanden geleden zou dat voor veel spanning hebben gezorgd, want mijn artikels horen wel tweewekelijks in je mailbox te belanden…
Als ik toen had moeten inzoomen op mijn gevoel, zou ik gezegd hebben dat ik boos was op mezelf omdat ik een afspraak niet was nagekomen. Ik zou me ook teleurgesteld en gefrustreerd gevoeld hebben omdat ik niet gewoon een onderwerp had gekozen en daar een nieuwsbrief over had geschreven. Ik zou wellicht ook bang geweest zijn voor jouw reactie beste lezer. Schrik dat je me niet competent zou vinden of nog erger: dat je opgelucht zou zijn dat je niet door me lastig gevallen werd met een nieuw schrijfsel.
Maar van al die gevoelens heb ik momenteel dus geen last. Waarom niet? Omdat het goed voelde om nu even te focussen op andere dingen! Om tijd vrij te maken voor de opleiding die ik heb gevolgd. Om extra sessies in te plannen met cliënten die daar nood aan hadden. Om te klussen zodat ik binnen enkele dagen mijn nieuwe praktijkruimte in gebruik kan nemen. Om deze eindejaarsperiode veel tijd door te brengen met mijn gezin, familie en vrienden.
En het voelde niet alleen goed, ik werd ook nog in mijn beslissing om de nieuwsbrief even uit te stellen gesterkt omdat ik erop vertrouwde dat je begrip zou hebben voor mijn keuze. Want jij hebt ongetwijfeld ook wel eens iets uitgesteld, een afspraak verplaatst of iets niet gedaan omdat je er geen zin of tijd voor had.
Wat ik de afgelopen dagen weer massaal zag gebeuren, was van een andere orde: mensen die van alles en nog wat doen ‘omdat het moet’ of ‘omdat het zo hoort’, maar ze staan er niet bij stil hoe het voor hen voelt. Neem nu al dat terugblikken op het oude jaar en vooruitblikken naar het nieuwe…
Soms is het inderdaad zalig om herinneringen op te halen als je een fijn jaar achter de rug hebt. Maar laten we eerlijk zijn, er zijn ook periodes die je liefst zo snel mogelijk vergeet. Waarom zou je jezelf dan kwellen met al dat reflecteren?
En met dat vooruitblikken is het net zo. Als je dingen hebt om naar uit te kijken, is je 2020 voor de geest halen heel fijn. Maar als er veel onduidelijkheid / onzekerheid gepaard gaat met dat kakelverse jaar dat voor je ligt, schieten sommige mensen in een kramp. Ze voelen zich er alleen maar ongemakkelijk bij en waarom zou je in hemelsnaam op die manier het jaar willen starten?
Het gaat erom dat je kan kiezen voor wat voor jou goed voelt. Heb jij zin om de balans op te maken van vorig jaar en plannen te maken voor het nieuwe? Zeker doen! Maar zie je dat – om welke reden dan ook – niet zitten, laat het dan voor wat het is.
Ik zou je – omdat het zo hoort ???? – heel veel dingen kunnen toewensen voor 2020 en clichés zijn dan meestal niet ver weg. Maar als ik ga stilstaan bij wat mij echt waardevol lijkt, is het dit: ik wens je toe dat je in 2020 goed gaat kunnen en durven voelen en daar je keuzes op zult baseren. Niet op wat je partner, familielid, vriend of ‘de maatschappij’ zegt, maar op wat jouw gevoel je vertelt. Het is het beste kompas dat er is en je zal (op den duur) heel wat minder stress ervaren…
